കരയുന്നിതേ ഞങ്ങള്‍ക്കു നിങ്ങള-
ക്കരയില്‍ തീനാമ്പുകള്‍ ചൂഴവെ
ഞങ്ങള്‍ പൊഴിയും കണ്ണുനീര്‍ ബലിയല്ല
കുഞ്ഞുമക്കളോടനുതാപമല്ല,
തീനാവുകള്‍ക്കപ്പുറം പുതുപുലരി
കിനാവിലെഴുതും വിശ്വാസദാര്‍ഢ്യമേ.
പകലിരവുകളീ ചെറുചിന്തില്‍
നിദ്രകള്‍ വെടിഞ്ഞ് നില്‍ക്കവെ
ആ മതിലിടുക്കതിലുദ്വേഗവേളകള്‍
ദിനചര്യയായ് നീറിക്കഴിയവെ
ഞങ്ങള്‍ തേടുമുദാത്തലക്ഷ്യം
തീതുപ്പി മുടക്കിയാരുവന്നാലും
കനലിലെരിയാത്ത കരളുറപ്പിന്റെ
മിഴിപറത്തിയരിഞ്ഞു വീഴ്ത്തിടും.
വാവിട്ടുകരയുന്ന പുലരികളുരിയാടി:
ഭീരുത്വമാര്‍ന്നൊരക്രമിസംഘമേ
മരണത്തെ ഞങ്ങക്കു പേടിയില്ല
കൂടെപ്പിറന്നവരുണ്ണികളരുമക-
ളുറ്റവര്‍ വേര്‍പെടും നൊമ്പരം മാത്രം.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ